“Kendimizi tanımak irfanın varabileceği en yüksek merhale.” (Jurnal, 27.03.1983) Cemil MERİÇ Ölümün soğuk provası Her yanım gece Bir kış günü Kente yağmur düşünce Duvarlara çarpar sesim

Çırılçıplak yüzüm Aynalar ruhumu üşüten deli gömlekleri İçimde bin başlı ejderha Aydınlığından çok uzakta ismimin Bilginin kanlı çağında Karanlığın kırsalında yaşıyorum Korkuyorum

Gökyüzün maviliğinden habersiz, Bulutların sadeliğine aldırmadan, Patronların, baronların, korsanların Ve yeşil banknot tüccarlarının, Karabasan gibi çökmesi için, doğuya Demokrat mimarların, petrolle çizdiği Gri kuleler yaptı uygar dünya. Okyanus ötesinin modern saatlerini, Kanın gözyaşına ayarlandığı vakitlerde….

Devamını Oku

Güneşin olmadığı bir yaz günü Baharsız bir günde Katlederken batılı postallar bir papatyayı Mitralyözlerin sesine uyandım Enkaza uyanan Eritre ve Mağrip gibi Uyandım ve aldırmadım kulağımın çıldırtan sancısına Aldırmadım çocukça gördüğüm rüyanın yıkılışına Sonra Açar…

Devamını Oku

Hep kavşaktayım Vazgeçtim ona çıkmayan her yoldan Kuzey, bütün yolların çıkmazı Ve ne geldiyse geldi başıma kuzeyden Zaten karaydı hep denizi Dalgalar oldum olası hırçın zaten Ve beni deve kuşlarının kanatlarına, Mavisiz ve yıldızsız göğe…

Devamını Oku

Rabia nefesiyle buğulanmış camlarda Çocukların kaleminden Göğün mavi Bulutların beyaz Ormanların yeşil Olduğunu anlayarak Ve hüznümü oluk oluk damlatarak parmaklarıma Karanlıkları kanatarak Peygamber çiçekleri ekiyorum Yeni bir dünya çiziyorum Camlar, rüyalar üflediğim boş tuval Yeni…

Devamını Oku

Çağ biz gri kulelere mecbur etti… Oysa kurtuluşumuz “topraktan kubbeler ‘de… 1. Çağın adamı olmadık, Kalamadık çağın dışında da. Ortalarda bir yerdeyiz. Bir heyulanın, Bir bilinmezin içine düştük. Arafdayız..

Toprak aynada yağmur damlacıkları Anılmaya değer değildim uzun zamanlar Ruhundan üfledi bana aşk Şiir üfledi bana ruh Aşk veya şiir Şiir veya ruh Gökyüzü benim mabedim Yıldızlar mihrap Zeytin dalları, incir çekirdeği Baktığım her yerde…

Devamını Oku

Ambalajlanmış dünyanın Parlak atıklarından Kaç kurtar kendini çocuk. Gri kulelerden in aşağıya Çamura değsin parmaklarına Topraktan kubbeler yap çocuk. Kör kuyulardan çık dışarı Yık mavileri işgal eden beton çatıları Kaldır başını göğe bak Bulutlara salıncaklar…

Devamını Oku