Rabia nefesiyle buğulanmış camlarda
Çocukların kaleminden
Göğün mavi
Bulutların beyaz
Ormanların yeşil
Olduğunu anlayarak
Ve hüznümü oluk oluk damlatarak parmaklarıma
Karanlıkları kanatarak
Peygamber çiçekleri ekiyorum
Yeni bir dünya çiziyorum
Camlar, rüyalar üflediğim boş tuval

Yeni bir dünya kuruyorum
Gecenin koynuna salıncaklar
Membaı yıldızlar olan efsunlu sularla
Bana beni anlatan toprağı avuçlarıma alarak
Günahın yağmadığı kardan evlerde yoğuruyorum
Evler ki bir serçenin tüyü kadar hafif
Deli bir ırmağın çağıltısı kadar gümrah
Ve bir annenin sevgisi kadar engin

Tufanları dindirecek dualar biliyorum sonra
Asası ejderha olan Musalar
Kudüs’te arşa değen ezanlar biliyorum
Sinsi postalları darağacına gömen Yusuf’lar
İbrahim’i nefesler tanıyorum putları eriten
Söğüt dallarında uyutulan tarihler biliyorum
Reha kaynaklarından sular yudumlayan erler biliyorum
Yeni bir dünya kuruyorum
Yeni bir dünya..!

Emre BAŞOĞLU
Kasım-2014