Osmanlı bankası yeniden kurulacakmış. “Osmanlı” lafzını duyunca ne olduğunu unutup, güzel bir hadiseymiş gibi heyecanla duyurdu bir takım medya bu haberi. Ne yani bir bankanın ismi “Osmanlı” diye sevinelim, zil takıp oynayalım mı? Neymiş; “küllerinden doğuyor ”muş. Küllerinde boğulsun melun. Oryantalist ağızla cümleler kuran, müstağribler sevinir ancak bu habere.

İrfanımıza taarruz eden vahşi kapitalizmin, vücut bulmuş ilk hali. Osmanlı bankası. İngiliz-Fransız ortak grubu tarafından, emperyalist sermaye ile 1865’te Bank-ı Osmanî-i Şahane adıyla kuruldu. Türkiye’nin en eski bankası olarak tarihe geçti. Utanç tarihine… Avrupa’nın azgın iştahlı misyoner havarileri İstanbul’a şube açtı, azı dişlerini göstererek. Amaç; servete, şehvete, şöhrete davet. Delalet ordusunun, nihilist savaşçıları pragmatik heyecanlarıyla kurumsal temelini attı; faizin, haksız kazancın, Soma’nın, Ermenek’in, taşeron işçiliğinin, emek hırsızlığının.

Evet, Osmanlı ismini taşıyan bir banka yeniden kuruluyor. Haydi, hep birlikte sevinelim! Haydi, heyecan duyalım! Vakit kalırsa şu hakikati de birazcık düşünelim. Ne diyor çağlar aşan, çağlar üstü bir mefkûrenin ve bütün çağların efendisi: “ Biliniz ki faizin her çeşidi kaldırılmıştır. Allah böyle hükmetmiştir. İlk kaldırdığım faiz, Abdulmuttalib’in oğlu Abbas’ın faizidir. Lakin anapara size aittir. Ne zulmediniz ne de zulme uğrayınız.”
Ne sevinelim ne de heyecanlanalım. Biz en güzeli susalım ve utanalım. Çok susalım ve çok utanalım. Daha çok susalım ve daha çok utanalım.
Bu meseleyi bir şiirimde şöyle özetlemiştim:

“Sönünce şehrin bütün ışıkları
Frenk icatları karanlığa gömülecek
Ve bir yağmur gibi
Şehrimize dökülecek yıldızlar
Hakikati örten perde kalkacak aradan
Sonra kovacağız bütün bankaları şehirden
Ve anlayacağız
İnciri, zeytini, asrı ve saadeti…”

Emre BAŞOĞLU
Kasım-2014