Ambalajlanmış dünyanın
Parlak atıklarından
Kaç kurtar kendini çocuk.

Gri kulelerden in aşağıya
Çamura değsin parmaklarına
Topraktan kubbeler yap çocuk.

Kör kuyulardan çık dışarı
Yık mavileri işgal eden beton çatıları
Kaldır başını göğe bak
Bulutlara salıncaklar kur çocuk.

Aldırma bankaların soğuk yüzlerine
Camdan binaların sahte gülüşüne aldırma
Yasla sırtını koskoca çınara
Türküler söyle şiirler oku çocuk.

Hayallerin ummanlardan taşsın
Kanat takıp düşlerine, kahraman olmalısın
Nasıl yol göstersin sana akıl
Bir uçurtmanın kuyruğuna takıl
Rüzgara göz kırp, kuşlarla yarış çocuk.

Yeşert düşlerini umutlarla
Kelebekler konsun avuçlarına
Bak yağmur yağıyor, çık şimdi sokağa
İliklerine kadar ıslan çocuk.

Ter aksın yüzünden
Üstün başın toz toprak
Taştan kaleler yap
Kanasın bırak dizin
Boşver kızarsa kızsın büyükler
Zillere basıp saklan çocuk.

Özgürlük savaşçısı bir süvari gibi
Doldur cebine çiğdemleri
Bir elinde domates
Bir elinde somun ekmeği
Hürriyetin destanını yaz çocuk.

Çocukluğunun meşalesidir
Bir külah dondurma ve elma şekeri
Sımsıkı tut aman gevşetme ellerini
Saldır şimdi heyecanla
Savur haydi dilini
Gülüşlerin güneşi kıskandırsın çocuk.

Sende notaları saadet şarkısının
Sende tılsımı ölümsüz maveranın
Bestesini yaptığın son çikolatanın
Silme, izi kalsın dudaklarında çocuk.

Akşam ezanı okundu
Yemekler hazırdır şimdi
Koş artık evine taylar gibi
Geç kalma sakın
Annen kızmasın sana çocuk.

Emre BAŞOĞLU
-Mayıs 2014-